Ο βασιλιάς Ιοβάς Α΄ της Νουμιδίας που αναφέρεται στο βιβλίο αποτελεί ιστορική προσωπικότητα. Όπως και στην πραγματικότητα, γεννήθηκε στην Νουμιδία της βόρειας Αφρικής περί το 85 π.Χ.
Στην πραγματικότητα, αποτέλεσε σύμμαχο του Πομπήιου στον εμφύλιο πόλεμο κατά του Ιουλίου Καίσαρα και πέθανε στην Μάχη της Θάψου, στις 6 Απριλίου του 46 π.Χ. Αργότερα στον θρόνο ανέβηκε ο γιος του, Ιοβάς Β΄, στον οποίο ο Οκταβιανός έδωσε για γυναίκα του την πριγκίπισσα Κλεοπάτρα Σελήνη, μετά την ρωμαϊκή κατάκτηση της Αιγύπτου.
Στην εναλλακτική ιστορία του βιβλίου όμως, η σύγκρουση του Πομπήιου με τον Πτολεμαίο ΙΒ΄ τον Αυλητή δεν άφησε καιρό για τον ρωμαϊκό εμφύλιο, ούτε και για την μάχη της Θάψου όπου πέθανε ο Ιοβάς Α΄, ο οποίος συνεπώς θα συνέχισε να βασιλεύει στην βορειοδυτική Αφρική. Ο δε θάνατος του συμμάχου του Πομπήιου τον έκανε να αναθεωρήσει την φιλική προς την Ρώμη στάση του, σπεύδοντας να δηλώσει υποταγεί στην βασίλισσα Κλεοπάτρα, διατηρώντας έτσι ανέπαφη την επικράτειά του.
Στην αρχή του βιβλίου, θέλοντας προφανώς να αυξήσει την προσωπική του επιρροή, προτείνει στην βασίλισσα Κλεοπάτρα έναν πιθανό γάμο, μεταξύ των παιδιών του, του Ιοβά Β΄ και της πριγκίπισσας Σελήνης. Η βασίλισσα Κλεοπάτρα δέχεται να γίνει ο γάμος, αλλά αυτό πυροδοτεί την αντίδραση της πριγκίπισσας Σελήνης που μετά από μία άγρια σύγκρουση με την μητέρα της, τελικά εξαφανίζεται, ακυρώνοντας ουσιαστικά την υπόσχεση της μητέρας της προς τον βασιλιά Ιοβά, ο οποίος παρατηρεί με αμείωτο ενδιαφέρον την σταδιακή απώλεια του ελέγχου των πραγμάτων από την βασίλισσα Κλεοπάτρα και την παράλληλη έλευση του στόλου των Ρωμαίων, των παλαιών του συμμάχων, έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία.
