Ο Σεγίμερος που αναφέρεται στο βιβλίο υπήρξε ιστορικό πρόσωπο του 1ου αιώνα π.Χ. Όπως και στην πραγματικότητα, ήταν φύλαρχος του γερμανικού φύλου των Χερούσκων και παράλληλα σύμμαχος για ένα διάστημα της Ρώμης και του Οκταβιανού.
Στην πραγματικότητα, επεδίωξε αρχικά να έχει καλές σχέσεις με την Ρώμη, στέλνοντας και τους δύο γιους του στον ρωμαϊκό στρατό, όταν όμως ο γιος του Αρμίνος στασίασε κατά της Ρώμης, το 9 μ.Χ., υποστήριξε τον γιο του και πολέμησε στο πλάι του στην Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού που εξελίχθηκε σε μεγάλη νίκη των γερμανικών φυλών κατά της Ρώμης.
Στην εναλλακτική μας ιστορία, ο Σεγίμερος επιλέγεται μεταξύ των Γερμανών φυλάρχων, για να οδηγήσει τους πολεμιστές τους στην Μεσόγειο, ακολουθώντας την εκστρατεία του Οκταβιανού κατά την βασίλισσας Κλεοπάτρας. Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι δεν έχει να κάνει με την υπερδύναμη που ήταν η Ρώμη μέχρι πριν λίγες δεκαετίες επιμένει να αντιμετωπίζει τον Οκταβιανό σχεδόν επί ίσοις όροις, κάτι που εμφανώς εκνευρίζει τον Ρωμαίο ισόβιο δικτάτορα που ωστόσο προσπαθεί να τον ανέχεται, διότι χρειάζεται του άνδρες του για την εκστρατεία.
Ωστόσο, μία σύγκρουση μεταξύ των δύο ανδρών μοιάζει προδιαγεγραμμένη και μόνο με μία έξυπνη, όσο και ανέντιμη κίνηση, ο εχθρός αυτός θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, χωρίς την διάλυση της συμμαχίας της Νέας Ρωμαϊκής Πολιτείας με τις γερμανικές φυλές.
